Ostatnio dodane

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Lachowice, dnia 8 czerwca 2025

"Tylko Chrystus może uciszyć lęk człowieka.
patrzcie na Jezusa głębią waszych serc i umysłów!
On jest waszym nieodłącznym przyjacielem."
Jan Paweł II

Jutro w poniedziałek (tradycyjnie drugi dzień Zielonych Świąt), Kościół obchodzi święto Maryi, Matki Kościoła. Maryja trwała jednomyślnie na modlitwie wraz z Apostołami, na których zstąpił Duch Święty. Msze Święte będą o godzinie: 7:00 i 18:00. W kaplicy na Kralach o godzinie: 17:00.

W czwartek - święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i wiecznego Kapłana.

W piątek - wspomnienie św. Antoniego z Padwy, prezbitera i Doktora Kościoła.

W sobotę - wspomnienie bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika.

Rozpoczął się miesiąc czerwiec poświęcony czci Serca Pana Jesusa. Zachęcamy do uczestnictwa  w nabożeństwach czerwcowych.

W piątek z okazji 13. dnia miesiąca, wspólna modlitwa za wstawiennictwem Pani Fatimskiej. Msza Święta i Nabożeństwo fatimskie o godz. 18:00. Serdecznie zapraszamy wszystkich Parafian do wzięcia udziału w tym nabożeństwie.

Wszystkim solenizantom i jubilatom tego tygodnia życzymy obfitości łask Bożych i opieki Matki Najświętszej na każdy dzień. Zachęcamy do kupowania prasy katolickiej.

Zachęcamy do kupowania w zakrystii lektury prasy katolickiej.

Rodzinom od numeru: 201 - 210 składamy serdeczne Bóg zapłać za pracę przy sprzątaniu kościoła, oraz za złożoną ofiarę na potrzeby naszej świątyni. W tym tygodniu prosimy  o pomoc przy sprzątaniu kościoła rodziny od numeru: 211 - 230. W przyszłą niedzielę odmówią różaniec w kościele Róże: Pani Marii Kot i Pana Jerzego Gwiżdża.

Nabożeństwo Czerwcowe - Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami

Kto jest spragniony niech przyjdzie i pije

Maj w kościelnej tradycji poświęcony jest Matce Bożej. Maryja nie chce jednak „skupiać” całej uwagi ludu Bożego na sobie. Wiedzie go, bowiem do swojego jedynego Syna. Dlatego też czerwiec poświęcony jest Jezusowi Chrystusowi, którego właśnie w tym czasie czcimy w sposób szczególny w nabożeństwach dedykowanych Jego Najświętszemu Sercu. Jest ono - jak nauczał papież Leon XIII - „symbolem i żywym obrazem nieskończonej miłości” Jezusa do wiernych.

Podczas nabożeństwa odmawia się lub śpiewa litanię do Serca Jezusowego i akt zawierzenia, a także śpiewa pieśni. Jeśli modlitewne spotkanie odbywa się w kościele, to zebrani klęczą przed wystawionym Najświętszym Sakramentem.

Nabożeństwa czerwcowe, odprawiane w obecnej formie, pojawiły się dość późno, bo dopiero w XIX wieku. Sam kult Serca Jezusowego został już wcześniej zainicjowany przez św. Małgorzatę Marię Alacoque - francuską wizytkę. Zakonnica ta w drugiej połowie XVII stulecia doświadczyła objawień Pana Jezusa, który wzywał ją do upowszechnienia w całym Kościele nabożeństwa ku czci swojego Serca. W Polsce nabożeństwa ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa były znane najpierw w klasztorach Wizytek w Warszawie, Krakowie i Lublinie. Potem zostały zaaprobowane przez biskupa Lublina i polecone do odprawiania w jego diecezji. Następnie rozprzestrzeniły się na terenie całego kraju. Nabożeństwo czerwcowe składa się z dwóch podstawowych elementów: adoracji Najświętszego Sakramentu oraz Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Historia powstania tej Litanii jest dosyć ciekawa. Gdy w XVIII wieku w Marsylii wybuchła zaraza, jedna z zakonnic ułożyła ją, aby wybłagać ratunek dla miasta. Po pewnym czasie zaraza ustąpiła. Początkowo modlitwa ta składała się z 26 wezwań, później dodano do niej jeszcze 7, dzięki czemu Litania licząca 33 prośby upamiętnia symboliczną liczbę lat życia Jezusa na ziemi. Wielkim zwolennikiem i czcicielem Serca Jezusowego był Ojciec Święty Jan Paweł II, który wielokrotnie dawał wyraz swej radości z faktu, że w Polsce ta forma pobożności jest wciąż obecna. W Elblągu w 1999 r. powiedział: „Cieszę się, że ta pobożna praktyka, aby codziennie w miesiącu czerwcu odmawiać albo śpiewać Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa, jest w Polsce taka żywa i ciągle podtrzymywana”. Jest to pochwała, ale i zadanie dla nas - katolików, rodaków Jana Pawła II. Zadanie, aby te nabożeństwa przetrwały i były kultywowane przez kolejne pokolenia.

Kościół rzymskokatolicki widzi w tym nabożeństwie symbol miłości Boga ku ludziom. Chciałby także rozbudzić w sercach ludzkich wzajemną miłość ku Bogu poprzez to nabożeństwo. Nadto sam Chrystus nadał temu nabożeństwu wybitnie kierunek ekspiacyjny: ma nas ono uwrażliwiać na grzech, mobilizować w imię miłości Chrystusa do walki z nim oraz do wynagradzania za tych, którzy najwięcej ranią Boże Serce.